Drie vrouwelijke demonstranten in Amol werden elk veroordeeld tot acht maanden gevangenisstraf.
Het Revolutionaire Hof van Amol vaardigde in totaal 88 maanden gevangenisstraf aan elf mensen voor het bijwonen van protesten over het neerstorten van een Oekraïens passagiersvliegtuig in januari 2020.
Drie van de veroordeelde demonstranten zijn vrouwen.
Azadeh Javani, Ayda Javani en Fereshteh Mahmoudi kregen gevangenisstraffen van elk acht maanden.
Eén van de redenen voor het vonnis was dat ze een kaars aanstaken en sympathiseerden met de families van de slachtoffers van de Oekraïense vliegtuigcrash op het Ghaem-plein in de noordelijke stad Amol. Het vonnis volgde op een reeks vonnissen, uitgesproken door de rechterlijke macht van het regime, tegen de burgeractivisten en demonstranten die waren gearresteerd tijdens de protesten van november 2019 en januari 2020.
Demonstraties braken uit nadat de Iraanse Revolutionaire Garde (IRGC) beweerde dat het "onbedoeld" in januari 2020 een Oekraïens vliegtuig had neergeschoten, na dagenlang de verantwoordelijkheid te hebben ontkend. De raketaanval van het regime op het passagiersvliegtuig heeft alle 176 mensen aan boord gedood.
Tijdens de protesten werden honderden mensen gearresteerd en raakten meerderen gewond tijdens, terwijl de staatsveiligheidstroepen munitie en traangas afvuurden om demonstranten in Teheran en andere steden te verdrijven.
Burgeractiviste Shora Fekri werd op 21 april 2020 door het Amol gerechtshof tot zes maanden gevangenisstraf veroordeeld. Ze werd er ook van beschuldigd een herdenkingsdienst bij te wonen voor de slachtoffers van de IRGC-aanval op het Oekraïense passagiersvliegtuig.
Anis Saadat, een jonge schrijver en filmmaker, was één van de arrestanten tijdens de protesten in Shiraz. Ze lijdt aan een chronische ontsteking en verkeert in zeer slechte gezondheid.
Ondanks de uitbraak van het coronavirus blijft het Iraanse regime de levens van activisten in gevaar brengen door hen te arresteren en gevangen te zetten. Iraanse gevangenissen voldoen totaal niet aan de internationale normen en slechte gezondheidstoestanden en overbevolking zijn chronische problemen.
Het regime onderneemt geen actie om de verspreiding van het virus te voorkomen, noch om gevangenen te behandelen en in quarantaine te plaatsen.
