Informeren is het belangrijkste, wanneer uw dierbaren worden vastgehouden, mis het gouden moment niet!

Een van de belangrijkste maatregelen om gevangenen te redden is informeren. Veel politieke activisten hebben hun ervaringen op dit gebied vaak gedeeld in de virtuele ruimte. En zij hebben de families opgeroepen het "gouden moment" niet te missen en hen zo snel mogelijk te informeren over de gedetineerde persoon of personen in hun familie.
Uit vele ervaringen blijkt dat deze snelle en tijdige informatie enerzijds de druk op de gevangene vermindert en anderzijds voorkomt dat justitie en het ministerie van inlichtingen bekentenissen afdwingen en zware straffen uitdelen op basis van deze valse bekentenissen.
Wij zullen hier samen enkele ervaringen en voorbeelden de revue laten passeren: (Informeren is het belangrijkste)
Arash Sadeghi, een voormalige politieke gevangene, noemde in dit verband het "gouden moment" en zei: "Wanneer het veiligheidsapparaat iemand arresteert, doen ze hun best om de familie te laten zwijgen. Van de belofte van vrijheid en dat er niets is en dat de zaak snel zal worden beëindigd, tot bedreigingen en arrestaties van familieleden. Maar het belangrijkste is het gouden moment"
Wat is het gouden moment?
Arash Sadeghi vervolgt zijn woorden: "Het gouden moment is de tijd tussen de arrestatie van een persoon en het einde van het verhoor." Alle mediawerk moet in deze tijdspanne gebeuren. Anders wordt de persoon ondervraagd, in een isoleercel geplaatst en gemarteld. Gedwongen bekentenissen worden van de persoon afgenomen en deze bekentenissen leiden tot terechtstelling of gevangenisstraf en zware vonnissen. Als voorbeeld kunnen we Amir Aslani noemen, Mohammad Salas, of zelfs Zaniar en Luqman en vele andere gevangenen.
Sadeghi vervolgt: "De kwestie van informatie is zeer belangrijk. Kennisgeving vermindert de druk van ondervraging en marteling aanzienlijk. Elke gevangene die werd gearresteerd en een duidelijk nieuwsbericht kreeg en wiens familie de stem van de gevangene was, kreeg een lagere straf of stond tenminste minder onder druk tijdens het verhoor.
Saeed Dehghan, een advocaat, schreef op zijn persoonlijke account op Twitter:"De stilte en anonimiteit van de gedetineerden is wat de ondervragers willen. Ze zijn bang om in het nieuws te komen. Dit toont aan dat het publiceren van het nieuws over de arrestatie en de gevangene hen verhindert om druk uit te oefenen op de gevangene.
Dus zwijg niet!
Saeed Afkari, de broer van Navid Afkari, benadrukte de noodzaak om over de zaak van de gevangenen te informeren en deze openbaar te maken:
"Elke minuut dat je het nieuws over de arrestatie van je geliefden verzwijgt, geef je de agenten meer gelegenheid om te martelen en valse bekentenissen af te dwingen. Wees voorzichtig met advocaten en overheidsfunctionarissen die u benaderen. In sommige gevallen zijn het zelfs je familieleden die je oproepen uit om te zwijgen.
In een reeks tweets verwoordde Saeed Afkari de ervaring met de zaak van zijn broer Navid Afkari en somde hij de stappen op die via "juridische" kanalen werden ondernomen, maar helaas in een terechtstelling eindigden. Hij benadrukte dat als iemand denkt dat hij beter juridisch te werk kan gaan, dat verkeerd is. Je maakt geen kans door een meer juridische aanpak.
Saeed Afkari zei: "Wanneer je geliefden worden vastgehouden en geïsoleerd, is informeren zonder twijfel het belangrijkste wat je moet doen."
De Iraanse mensenrechtenvereniging benadrukt dat de enige manier om het hoofd te bieden aan een rechterlijke macht die geen wet kent, en waar geen tekenen zijn van "rechtvaardigheid", "rechten" en "menselijkheid", is te communiceren en te onthullen.
Zwijgen is niets anders dan een bevestiging van marteling en executie. Het belang hiervan is niet alleen bewezen in het geval van Navid Afkari, maar ook in vele gevallen gedurende de 43 jaar van de Islamitische Republiek Iran. Onder deze gevallen kunnen we de terechtstellingszaak van Mustafa Salehi noemen, die pas in de media kwam op de dag dat Mustafa werd overgebracht naar een isoleercel voor executie.
Vorig jaar werd in dit verband een campagne gevoerd op sociale netwerken. Voor meer informatie kunt u een kijkje nemen bij de "Don't-be-silent-campagne" in de hashtag #Don't be silent, op Twitter en Instagram, en meer voorbeelden en gevallen horen van de families van politieke gevangenen die de noodzaak van informeren hebben omarmd
De Iraanse Human Rights Society, in solidariteit met de advocaten en families van politieke gevangenen, verzoekt de families van de gedetineerden om zo snel mogelijk de zaak van de gedetineerden te melden via de mensenrechtenmedia wanneer een persoon wordt vastgehouden tijdens landelijke protesten of in gelijk welk ander geval. en hen te signaleren bij de publieke opinie.